Praca i kariera

Psychiatrzy i eksperci w dziedzinie zdrowia zawodowego apelują o ponowne rozpatrzenie holenderskiego sposobu diagnozowania i leczenia wypalenia zawodowego, po tym jak Szwecja ogłosiła, że zrezygnuje ze stosowania tego terminu zgodnie z zaktualizowanymi wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) – poinformował dziennik Volkskrant.

Holandia i Szwecja były jedynymi krajami, które uznawały wypalenie zawodowe za formalną diagnozę. Chociaż objawy takie jak wyczerpanie, problemy z koncentracją i snem są prawdziwe, krytycy twierdzą, że określenie to nie jest precyzyjne pod względem naukowym i może opóźniać dostęp do bardziej ukierunkowanego leczenia.

Psychiatra, Christiaan Vinkers, profesor zajmujący się stresem i odpornością w szpitalu uniwersyteckim Amsterdam UMC, powiedział w wywiadzie, że wielu pacjentom, u których obecnie zdiagnozowano wypalenie zawodowe, można by skuteczniej pomóc, gdyby zdiagnozowano u nich takie schorzenia, jak depresja czy lęk.

„Wypalenie zawodowe jest słabo zdefiniowane i tworzy odrębny rynek leczenia poza psychiatrią” – powiedział. Krajowa agencja statystyczna CBS wycofała ten termin w 2023 roku, a wytyczne WHO definiują obecnie wypalenie zawodowe jako „zjawisko zawodowe, a nie stan chorobowy”.

Jednak lekarze medycyny pracy i lekarze rodzinni twierdzą, że obecne podejście sprawdza się. Stosują oni ustrukturyzowane kryteria oceny objawów i sugerują dostosowane interwencje, takie jak rutyna snu, ćwiczenia fizyczne czy terapia.

Richard Starmans, lekarz rodzinny z Hagi, powiedział gazecie, że diagnoza jest znacząca dla pacjentów i wyznacza kierunek leczenia. Zgadza się, że leczenie często opiera się na doświadczeniu, a nie na twardych dowodach, ale podkreślił, że większość pacjentów wraca do zdrowia w ciągu sześciu miesięcy.

Vinkers prowadzi obecnie nowe badanie nad wczesnym wykrywaniem objawów stresu, którego celem jest współpraca lekarzy rodzinnych, psychiatrów, lekarzy medycyny pracy i psychologów w celu zaprojektowania lepiej skoordynowanej opieki. „Musimy przełamać bariery i zrozumieć, na czym tak naprawdę polega ten rodzaj stresu” – dodał.

Pomimo różnic w podejściu do diagnozowania wypalenia zawodowego, jedno jest pewne – skala problemu nie maleje. Eksperci wskazują, że presja związana z wysokimi oczekiwaniami, niepewność zatrudnienia oraz cyfryzacja pracy sprzyjają chronicznemu stresowi. Wśród młodszych pracowników rośnie przekonanie, że tempo życia zawodowego przekracza granice wytrzymałości psychicznej.

Holenderski instytut badawczy TNO podał w 2023 roku, że co czwarty pracownik w wieku od 18 do 34 lat skarżył się na wypalenie zawodowe.

---

3.08.2025 Niedziela.NL // fot. Shutterstock, Inc.

(kk)

< Poprzednia		Następna >