„Czarny kot”
Na podwórku, tuż za bramą,
czarnej sieni czarny wlot.
W sieni dzień i noc tak samo
rezyduje Czarny Kot.
Bułat Okudżawa

Dziś świętuje czarny kot! Święto to swój początek ma we Włoszech. Zainicjowane zostało, aby zwrócić uwagę na to, jak niebezpieczne mogą być przesądy. Italia to kraj, w którym czarny kot jest wyjątkowo źle traktowany. Co roku ginie tam w niewyjaśnionych okolicznościach około 30 tysięcy czarnych kotów. Fakt ten zwrócił uwagę Stowarzyszenia Obrony Zwierząt i Środowiska. Data, którą wybrano na święto, również nie jest przypadkowa. Liczba 17 jest we Włoszech uważana za bardzo pechową.

Celem ustanowienia Dnia Czarnego Kota jest również chęć zwrócenia uwagi na to, że należy dbać o zwierzęta.

Na szczęście nie wszędzie czarny kot jest tak źle traktowany. Na przykład we Francji, jeśli czarny kot kichnie w pobliżu panny młodej w dzień jej ślubu, małżeństwo z pewnością będzie szczęśliwe. W kraju tym wierzy się, że kot przynosi szczęście, ponieważ w jego mocy jest odganiania złych czarów. Francuzi są przekonani, że jeśli kot o czarnej sierści usiądzie na kolanach kobiety w ciąży i zamruga potrójnie, z pewnością na świat przyjdzie chłopiec.

Również w Szwecji wierzy się, że czarny kot w domu przynosi szczęście. Jeśli w Walonii w jakimś domu zamieszka kot, może być pewien dożywotniego lokum. W miejscu tym ludzie są przekonani, że oddanie czarnego kota przynosi pecha. Japończycy uwielbiają koty a te z nietypowym umaszczeniem są wyjątkowo cenne. Anglicy również kochają kocury i zwierzęta te darzą ogromną życzliwością. Nie ma więc w tym niczego dziwnego, że również tam czarny kot jest symbolem szczęścia a gdy się go zobaczy, należy wypowiedzieć życzenie. Zwierzak ten jest bez wątpienia talizmanem. Jeśli dziewczyna mieszka z takim kotem, może być pewna, że w jej życiu pojawi się wielu zalotników. W Anglii nawet noszenie odzieży z wizerunkiem kota przynosi szczęście. W Brazylii wróżka płodności oraz twórczości równocześnie jest opiekunką kotów. W jeszcze wielu miejscach na świecie zwierzak ten jest zapowiedzią dobrych wydarzeń.

W to, że czarny kot przynosi pecha wierzy się w Indiach oraz we Wschodniej i Środkowej Europie. Posiadanie smolistego kota w tych rejonach świata uważane było od bardzo dawna za znak, że w danym miejscu uprawia się czary. Co gorsze uważano, że właściciel (a szczególnie właścicielka) kontaktuje się z diabłem. Jak wiadomo, tego typu oskarżenia prawie zawsze kończyły się tragedią. Kotów tych bano się szczególnie, ponieważ uważano, że są niewidzialne nocą i dzięki temu łatwo swym złem mogą szkodzić innym.

Czarne koty są też inspiracją dla twórców. Cytowany na początku wiersz Bułata Okudżawy jest tylko jednym z wielu przykładów. Kot jest także bohaterem wielu powieści, wystarczy wspomnieć „Mistrza i Małgorzatę” Michaiła Bułhakowa lub „Alicję w Krainie Czarów” Lewisa Carolla a przed oczami pojawiają się znane kocury. To jednak nie wszystko, tytuły można wymieniać bez końca: „Kafka nad morzem” Haruki Murakami, „O kotach” Charles Bukowski, „Kot w stanie czystym” Terry Pratchett i Gray Jolliffe, „Kot kameleon” Joanna Wachowiak, „W Krainie Kota” Dorota Terakowska, „Kot Bob i ja. Jak kocur i człowiek znaleźli szczęście na ulicy” James Bowen, „Oto kot” Paulina Wierzba.

A dlaczego wierzy się w to, że czarne koty przynoszą pecha? Przesądy swoje źródło mają w strachu przed brakiem kontroli nad tym, czego kontrolować i tak nie sposób. Dlatego jeśli w naszym życiu dzieje się coś niedobrego, mamy skłonność do obarczenia za to winą kogoś innego.

Dlatego dzisiejszy dzień to dobra okazja, by się przekonać, że za nasze szczęście jesteśmy odpowiedzialni my sami a jeśli dzieje się źle, właśnie przytulenie czworonoga może nam pomóc a nie zaszkodzić.


17.11.2019 Niedziela.NL

(as)